ОТЧЕТЫ О ПОХОДАХ ПО РБ 
  
В разделе материалов: 292 Показано материалов: 251-260 | 
Страницы: « 1 2 ... 24 25 26 27 28 29 30  » | 
 
 
 
			
 Тэставаньне марафона "Налібакі” (трэк-клас)
Калі: 14 – 15 сакавіка 2009 году. 
  
Удзельнікі: 
Федзюковіч Юрась (DzedFyodar) 
Багдановіч Наташа 
  
Маршрут: г. Івянец, в.Камень, в.Пятрылавічы, хутары Уса, в.Пруды, м.Налібакі, воз.Кромань, хутары Бойная, хутары Чорная, в.Зуберава, в.Аталезь, в.Апечкі, г.Стоўпцы (Стоўбцы); Менскі й Стаўпецкі (Стаўбцоўскі) р-ны, Менская вобласьць. 
  
На адным з арганізацыйных збораў была размова пра тэставаньне трэкавага класу марафона "Налібакі”. На жаль да гэтага часу я сышоў. Але трапна ўзяўшы на сябе права майго голасу, Наташа выказалася станоўча за тэставаньне дыстанцыі са мной на пару. Час выбралі, для нас, бязбашэнных, па надвор’і самы непадыходзячы, але клёвы – 14-15 сакавіка.     |  
 
Вело-поход: Вилейка - Крулевщизна
Дата: 17 – 19 сентября 2004 года 
 
Участники: 
Величко Михаил (Skaut) 
Иконников Александр 
Федюкович Юра (DzedFyodar) 
Агарок Сергей (Serga) 
Маршрут: Вилейка - Рабунь - Костеневичи - Кривичи - Будслав - Демижки - Бубны - Крыпули - Веретейки - Осово - Рашковка - Заречицк - Докшици - Слобода - Крулевщизна 
17.09.2004 – пятница 
Добраться до Вилейки не составляет проблем. На электропоезде и дизель-поезде, но имеются некоторые особенности, т.к. эти поезда имеют подвязку один к одному и, по этому, в них едут люди, которые по Молодечно скопом бегут пересаживаться на дизель-поезда направлений Лида, Полоцк, Сморгонь. Людей едет достаточно много и поэтому с велосипедами тяжеловато впрыгивать в поезд. Я оказался в одном тамбуре, а Михаил в ином вагоне.   |  
 
Калі: 17 – 19 верасьня 2004 года 
  
Маршрут: Вілейка - Рабунь - Касьцяневічы - Крывічы - Будслаў - Деміжкі - Бубны - Крыпулі - Верацейкі - Восава - Рашкаўка - Зарэчыцк - Докшыцы - Слабада - Круляўшчызна. 
17.09.2004 – пятніца 
  
Дабрацца да Вілейкі не складана на электрацягніку і дызелі, але існуюць некаторыя цяжкасьці. Гэтыя цягнікі маюць "падвязку” адзін на аднаго й па гэтаму тут едуць людзі, што маюць перасаджвацца па Маладзечне на дызелі, што чакаюць іх па напрамках Ліды, Полацку, Смаргоні. Людзей едзе шмат і таму з роварамі цяжка загрузіцца у поезд. Я быў у тамбуры, Міхась у іншым вагоне. Мне давялося набываць, па дарозе на вакзал, ліхтарык на стырно ровара, па гэтаму я амаль не спазьніўся, тым больш што вёз з сабой дачку.   |  
 
"...а на забытой тобою фотке минус сто сорок и вечное лето." Рамазанова З. …Казалось, что уже весна и появилось солнце. И оно будет. Жмурясь и стараясь не делать лишних движений, я сидела в лодке и автоматически гребла. Солнце. Тепло и ласково.
  А потом налетел ветер. И снег. Прямо в лицо, практически параллельно земле, во все щели в одежде. На коже, на пончо, на байдарке, везде – мокрый, тяжёлый, пропитанный водой снег. Снег, которого мы не видели всю зиму. Долгожданный?.. Март всё-таки. Совесть бы имел. Холодно, мокро, неуютно. А речушка всё бьётся на рукава и прячется под низкими ветвями деревьев - чёрными, мокрыми, тяжёлыми. И вода – чёрная. Чёрная и быстрая. И снег хлопьями. Байдарка бесшумно скользит по воде. И надо увернуться от веток. И продраться сквозь них, протолкнуть наше неустойчивое судёнышко вперёд, не перевернуться. И не совсем видно как – снег слепит. 
   |  
 
"...а на забытой тобою фотке минус сто сорок и вечное лето." Рамазанава З. 
 
 ...Здавалася, што ўжо вясна і з'явілася сонца. І яно будзе. Жмурачыся і стараючыся не рабіць лішніх рухаў, я сядзела ў лодцы і аўтаматычна веславала. Сонца. Цёпла і ласкава.  А потым наляцеў вецер. І сьнег. Прама ў твар, практычна паралельна зямлі, ва ўсе шчыліны ў вопратцы. На скуры, на понча, на байдарцы, усюды - мокры, цяжкі, мокры сьнег. Сьнег, якога мы ня бачылі ўсю зіму. Доўгачаканы?.. Сакавік ўсё-ткі. Сумленьне б меў. Холадна, мокра, няўтульна. А рачулка ўсе б'ецца на рукавы і хаваецца пад нізкімі галінамі дрэў - чорнымі, мокрымі, цяжкімі. І вада - чорная. Чорная і хуткая. І снег шматкамі. Байдарка бясшумна сьлізгае па вадзе. І трэба ўхіліцца ад галінак. І прадрацца скрозь іх, праштурхнуць наш няўстойлівы карабельчык наперад, не перакуліцца. І ня вельмі відаць як - сьнег сьлепіць.   |  
 
Отчет полесской водной экспедиции  
 
Дата: 22 - 29 марта 2008 года 
 
Участники: 
Журавлёв Василий Васильевич – командор 
Багданович Наташка 
Федюкович Юра (DzedFyodar) 
Халымон Дмитрий 
Козлицин Алексей 
Хоритонович Николай 
Курылёнок Леонид Афанасьевич 
Верещагин Андрей  
 
Основная цель: пройти речку Льву, начав из реки Горынь, через Лесовую речку войти во Льву в поисках истоки речки Моства, до реки Ствига и выйти в реку Припять. 
 
Маршрут: д. Речица, д. Великие Викоровичи, оз. Виры, оз. Должек, д. Мочуль, д. Теребличи, д. Оздамичи, д. Коротичи, д. Семурадцы, д. Озераны, д. Погост, мост через Припять. Столинский район Гомельской области. 
22.03.2008 – суббота 
Выезд из Минска осуществлялся поездом Минск-Львов с высадкой по станции "Горынь” в поселке Речица. Командор сильно переживал за пограничную зону и по этому дал кломанде очень подробные инструкции, что делать при возможных разборках с пограничниками. Изучение вопроса перед походом не дало внятного представления насчёт погранзоны и нашего в ней нахождения. А на самом деле вышло так, что как только мы покинули перон станции, его закрыли и начался осмотр вагонов. Мы стали никому не нужны. На станции местные таксисты согласились на двух автобусах завести нас от города к нормальному месту на реке Горынь. Там и заночевали.   |  
 
Справаздача палесскай воднай экспедыцыі 
Калі: 22 - 29 сакавіка 2008 года 
Удзельнікі: 
Жураўлёў Васіль Васіліч - камандор 
Багдановіч Наташка 
Федзюковіч Юрась (DzedFyodar) 
Халымон Зьміцер 
Казліцын Аляксей 
Харытановіч Мікалай 
Курылёнак Леанід Афанас'евіч 
Верашчагін Андрэй  
 
Асноўная мэта: прайсці рэчку Льва, пачаўшы з ракі Гарынь, праз Лесавую рэчку ўвайсьці ў Льву з пошукам вытокаў рэчкі Моства да ракі Сьцьвіга і выйсьці ў раку Прыпяць. 
 
Маршрут: м. Рэчыца, в. Вялікія Вікаравічы, воз. Віры, воз. Доўжак, в. Мочуль, в. Цярэблічы, в. Аздамічы, в. Кароцічы, в. Семурадцы, в. Азяраны, в. Пагост, мост праз Прыпяць. Столінскі раён Гомельской вобласьці. 
22.03.2008 - субота 
Выезд з Менску ажыцьцяўляўся цягніком Менск-Львіў з высадкай па станцыі "Гарынь" у мястэчку Рэчыца. Камандор дужа хваляваўся за памежную зону й таму даў камандзе вельмі сур'ёзныя інструкцыі, што рабіць пры мажлівых разборках з памежнікамі. Доўгія кансультацыі перад паходам, насамрэч, не далі пэўных тлумачэньняў наконт памежнай зоны, а на самой справе сталася, што як мы вышлі на станцыю, пэрон зачыніўся й пачаўся дагляд цягніку, то мы сталі нікому непатрэбы. На станцыі хлапцы пагадзіліся на двух бусах адвесьці нас ад гораду да нармальнага месца на рацэ Гарынь. Там і заначавалі.    |  
 
Справаздача пакатушкі да маёнтку Агінскіх
 
Калі: 08 верасьня 2004 
 
Маршрут: Маладэчна – Лазавец – Насілава – Лебедзева – Турэц-Баяры – Заскавічы – Залесьсе – Панізьзе – Беніца – Маркаў – Лебедзева – Маладэчна. 
  
  
Зьбіраючыся ў двухдзённую вандроўку добрым маршрутам, здарылася непрыемнасьць. Мяне затрымалі ў хаце сямейныя справы. А да ўсяго іншага, трэ было яшчэ ехаць да цесьця на лецішча, каб дапамагчы з бульбай. І вось з-за гэтага, на вандроўку застаўся адзін дзень. 
  
    |  
 
Отчет покатушки к усадьбе Агинских 
 
Дата: 08 сентября 2004 года 
 
Маршрут: Молодечно – Лазовец – Насилово – Лебедево – Турец-Бояры – Засковичи – Залесье – Понизье – Беница – Марков – Лебедево – Молодечно 
  
  
Собираясь в путешествие на два дня с длинным маршрутом, случилась неприятность. Меня задержали дома семейные дела. И ко всему, нужно было ехать к тестю на дачу, что бы помочь с картошкой. И вот из-за этого на покатушку остался один день. 
  
    |  
 
Автомобильное путешествие: Минск-Раков-Дуброво-Молодечно  
В конце года я осуществил давно запланированное путешествие. В этот раз смыслом путешествия было передвижение на собственном автомобиле. О таком варианте путешествий думалось уже давно, но получалось только на велосипедах или байдарках. Мест, которые можно и нужно посетить так много, что если начинаешь выбирать, то можно запутаться. Всё такое интересное и неизведанное. 
Первым таким маршрутом я выбрал: Минск – д. Озерцо – Раков – Молодечно. Всем, кто читает эти строки, советую по этому маршруту проехаться. Я взял дочку, себя, термос и отправился в путь. Погода над нами насмехалась. Шел мокрый снег, на улице около 0оС. Ехать на машине было не то, что тяжело, а и небезопасно. Но мы лёгких путей не ищем и потому с удовольствием отправились.  |  
  
 |